Алег Грышэль
Сімфонія вясны
Іду па вясновым лесе,
Слухаю спевы птушак,
Любуюся высокімі соснамі.
І раптам: белая сімфонія!
Я ніколі не бачыў столькі ландышаў.
Яны раскінуліся на ўсю паляну.
Белыя ландышы заспявалі сваю пяшчотную песню,
якая лёгкім водарам паплыла ў празрыстае неба.
Чулі яе ўсе: і звяры, і птушкі,
І дрэвы, якія нядаўна прачнуліся ад зімовага сну.
Чуў і я гэту музыку .
Здавалася, што ландышы ажываюць,
Бо іх водар – гэта сімфонія вясны.
Першы снег
Сняжок нарэшце выпаў першы,
І хочацца складаць мне вершы
Аб тым, як кружацца сняжынкі,
На возеры замерзлі льдзінкі,
Прыбраны елачкі прыгожа,
А пад пяньком зімуе вожык,
Як снегу радуюцца дзеці
На ўсім вялікім белым свеце.